- κυνηγάρικος
- η , ο1) охотничий (о собаке); 2) любящий охотиться (о кошках)
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
κυνηγάρικος — η, ο [κυνηγάρης] (για σκύλο) ο ικανός και εκπαιδευμένος για το κυνήγι, για καταδίωξη, θηρευτικός, κυνηγετικός («κυνηγάρικο σκυλί») … Dictionary of Greek
κυνηγάρης, -α, -ικο — και κυνηγάρικος, η, ο κυνηγετικός … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
κυνηγετικός — ή, ό αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο κυνήγι ή στον κυνηγό, κυνηγάρικος: Είχε μαζί του ένα κυνηγετικό σκυλί … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)